Vrijwilliger in de kijker (4/7) • september 2025
Hej... dit zijn Anna & Lyana
We zitten voorbij de helft van onze week aan opvanggezinnen in de kijker, check dus zeker ons overzicht als je ze nog niet allemaal gelezen hebt. Next up: Anna & Lyana. Voor dit mama-dochter-duo draait het vrijwilligerswerk om liefde en vertrouwen.
Anna vat het mooi samen: “Ik wilde de katjes laten zien dat mensen goed kunnen zijn. Dat ze liefde, knuffels en aandacht verdienen.” Lyana koos ervoor omdat ze vaak alleen thuis was en toch gezelschap van dieren wilde ervaren. “Een kat permanent adopteren kan nu nog niet, maar zo kan ik er wel voor zorgen dat ze tijdelijk warmte krijgen.”
Ze vullen hun huizen met kleine en grote verhalen. Zo werd Lyana helemaal vertederd door Floefje, een ‘echte kastaar’ die haar hart heeft veroverd. Hetzelfde katje bezorgde haar ook een komisch moment: toen hij dapper de zetel op wilde springen, belandde hij ernaast omdat hij nog te klein was. Anna herinnert zich dan weer haar ‘feisty nestje’, een groepje kittens dat leerde dat mensen synoniem konden zijn met eten, liefde en knuffels. “De onvoorwaardelijke liefde die je terugkrijgt, dat is het mooiste wat er is.”
Adoptie is volgens hen een keuze die je niet lichtzinnig maakt. Lyana benadrukt: “Een beestje neem je niet voor even, het is een vriendje voor jaren.” Anna sluit daarbij aan: “Het zijn wezentjes die van ons afhangen, dus denk goed na.” Ze hebben intussen zelf al verschillende katten leren kennen die hun hart braken en vulden tegelijk, zoals een Chinese kat in quarantaine die constant om aandacht vroeg of een enorm speels zwarte katje dat geen seconde van hun zijde week tijdens het kuisen.
Over hun persoonlijke dromen en voorkeuren vertellen ze met een glimlach. Anna zou zonder twijfel voor een kat kiezen als ze zelf een dier mocht zijn: soms lief, soms boos, altijd onafhankelijk. Lyana voelt zich meer verwant met een dobermann, “een hond die er misschien stoer uitziet, maar een hartje van goud heeft.” Voor haar is geluk gezond blijven en elke droom waarmaken die op haar pad komt.
En wat betekent Pootjesparadijs voor hen? Voor Lyana toont het dat je samen veel verder komt als iedereen iets doet. Anna noemt het een prachtig initiatief dat hoop geeft, al blijft het soms pijnlijk om te zien hoeveel dieren nog wachten op een thuis. Hun conclusie is even simpel als krachtig: “Samen maken we het verschil.”
Dankjewel dames! Morgen een volgend opvanggezin aan de beurt, tot dan!
