Vrijwilliger in de kijker • oktober 2025
Hej... dit zijn Ingrid en Ronny 

Ronny en Ingrid horen ondertussen zowat bij het meubilair van Pootjesparadijs, maar dan de gezellige, pluizige soort. Sinds juni 2024 helpen ze mee waar ze kunnen: kuisen, knuffelen, wandelen of gewoon even troosten. “We waren vroeger al vrijwilligers bij de vorige eigenaar,” vertellen ze, “en we wilden graag blijven helpen, vooral voor de beestjes. En om Axelle bij te staan natuurlijk.”

Ze doen het met zichtbaar plezier. Geen taak is te min, zolang het de dieren ten goede komt. “Het mooiste moment? Dat zijn er te veel om op te noemen. Elke keer dat een zwerfkatje dat eerst afstand hield, plots naar je toe komt voor aaitjes of zelfs een babbelke, dat zijn de momenten die blijven hangen.” Ook wandelingen met Brax, Yuki en Kalf behoren tot hun topmomenten. “Daar doen we het voor,” zeggen ze allebei met een glimlach.

Hoewel katten hun grootste zwakte blijven, “alle kleuren, allemaal even leuk”, hebben honden ook een plaats in hun hart. Zelf hebben ze momenteel geen huisdieren meer, maar met Bolleke, Jerry, Scott en Whisky hebben ze jarenlang hun huis en hart gedeeld. “Ze zijn allemaal oud geworden, we hebben samen een heel mooi hoofdstuk gehad,” zegt Ingrid zacht.

Over adoptie zijn ze duidelijk: “Denk goed na voor je een dier in huis haalt. Een kat of hond hoort bij je gezin. Ze vragen aandacht, verzorging en vooral veel knuffels.” En wie ze ooit door het asiel ziet lopen, merkt meteen waarom ze dat zeggen. Ze kennen bijna elke kat bij naam en kunnen van elke poes vertellen hoe die gegroeid is. “Captain Morgan bijvoorbeeld, echt de kapitein van kamer één, die heeft zijn naam niet gestolen” lacht Ronny. “En ook Okita, hoe die opengebloeid is, echt prachtig om te zien.”

Voor hen is Pootjesparadijs meer dan een asiel. Het is een plek waar dieren opnieuw leren vertrouwen en waar mensen met een groot hart samen het verschil maken. “We komen hier met plezier, elke keer opnieuw. Want elke knuffel, elke blik en elk stapje vooruit bij een dier maakt ons even gelukkig als hen.”

Wat de toekomst brengt, weten ze niet precies. “Dat we nog lang mogen genieten van de natuur en van de rijkdom van dieren.” En eerlijk, dat vinden wij ook het belangrijkste. Samen genieten, samen zorgen, samen het verschil maken. Bedankt, Ronny en Ingrid, voor jullie warme hart.